Lief afscheid

Mijn geliefde werk waar ik vijf maanden me heb in mogen en kunnen zetten. Het is bijna voorbij maar vanmiddag werd ik compleet verrast door een grote club collega’s.

Ze hadden zich uitgesloofd en we hebben dven een ruim uur geborreld. Ik werd zo rood als de envelop van mijn kaart, maar dat geeft niet. Een tikkie verlegen zijn is niet erg. Er is geen plaats meer op de kaart en dat voelt super ♡. Daarnaast heb ik ook nog wat persoonlijke cadeaus gekregen. Dat daaraan gedacht is: zooo Lief! Ik hoop dat ik ze nog eens tegen kom.

Er staat al een sollicitatiegesprek gepland op 1 februari om 09.30u, maar eerst blijf ik nog even in deze lieve roes hangen hoor. En morgen sluit ik tevreden af.

Iedereen die een leuke vacature weet: tell me!

Liefs,

S.

Het einde nadert

Het is raar, maar over vier dagen sluit ik mijn computer van werk af en dan ga ik naar huis. Ik weet niet of de zon dan zal schijnen of misschien hagelt het wel (net als vanmorgen), maar ik weet in ieder geval dat ik met een grote glimlach de deur uit loop.

Ik heb een aantal maanden mogen genieten van het werkende leven omdat iemand anders daar even niet toe in staat was. De vervanging van haar was heel fijn en dankbaar. Nu zij weer terugkomt is het voor mij tijd om weer verder te gaan. Snel en jammer maar toch ook wel weer leuk! Ik ben altijd wel in voor nieuwe uitdagingen, en dat zegt niets over de huidige situatie. Misschien kan ik wel meerdere dingen naast elkaar doen (als dat lukt qua uren).

Ik ga sommige collega’s wel erg missen en ik ben blij dat zij mij veel hebben kunnen leren. Misschien heb ik dat andersom ook wel kunnen doen, en dan is het plaatje écht helemaal compleet.

Dat ik deze tijdelijke kans aangereikt gekregen heb, ben ik dankbaar voor. Ik sta open voor nog veel meer avonturen binnen dit team. Ik laat mijn beltoon in ieder geval op luid staan. Je weet maar nooit ;).

Liefs,

S.

ExtraKies

Mijn vriend de tandarts en ik hebben 28 jaar lang een hele goede relatie gehad. Eind augustus 2017 kwam er een flinke kink in de kabel. 
Hij vertelde me dat er een gat in mijn verstandskies zat en ook nog ergens anders. Niet dat ik het verhaal over dat tweede gat goed hoorde hoor, want het woord trekken werd ook in de mond genomen. Daar werd ik natuurlijk niet vrolijk van. Toen dacht ik ineens: nou doe dat dan maar gelijk want dan kan ik me er niet druk over gaan maken. Helaas, zo werkt dat niet. Doordat ik ging beginnen met werken, vroeg ik op welke termijn het trekken gedaan moest worden. Ik kon het nog wel een half jaar uitstellen. Dusssss: ik ben een topper in het uitstellen gebleken!! Ik heb op 27 december de tandarts pas gebeld. Het liefst om gelijk die dag nog geholpen te worden. Dat is natuurlijk mislukt maar het eerste geschikte plekje had ik vandaag om 09:00 uur benut.

Als er iets is wat ik eng vind is dat er iets in mijn mond gebeurd. Ik denk dat de meeste mensen dat met ogen hebben, maar dat heb ik juist niet hahaha!

Vraag je hoe het ging? Wat lief!
Nou uh het ging best aardig. Ik trilde bijna uit de stoel, maar ik leef nog. Dat was gewoon van de spanning maar was achteraf nergens voor nodig. Aanstellerig typje ;-). 

Ik heb een klein beetje last van de verdoving (vies spul zeg, bah!), dus ik eet lekker alleen vloeibare/zachte dingen. De extractie van de kies zelf viel gelukkig wel heel erg mee. Gelukkig zijn de andere drie (nog) niet zichtbaar dus ik heb vurig gewenst dat die gewoon nooit te voorschijn komen. Onder schijn ik ze niet eens te hebben :). 

Het voor mij onbekende is vandaag dus eindelijk bekend geworden. Ik hoor er nu bij, niet dat ik daar om zat te springen maar ik probeer er nog wat meer positieve dingen uit te halen. De agenda was tot 9.40 vrij voor mij maar om 9.20 stond ik weer buiten. Lekker snel! Ik moet zeggen dat ik het zelf wel lang vond duren dus ik ‘schrok’ toen ik de werkelijke tijd op mijn telefoon zag. Ik krijg waarschijnlijk een mooie XXL hamsterwang, dus voor de personen die eens lekker willen lachen: just look at me!

Ohja dat boren en vullen van het andere gat was eigenlijk véél irritanter dan het trekken van de verstandskies. Weer wat geleerd.

Gelukkig slaap ik straks weer in mijn eigen bed.. oftewel: what doesn’t kill you, makes you stronger.

De vervolg date is ook alweer gemaakt… maar eerst een half jaar zonder rare wroeters in mijn mond!

Liefs,
S.

Molstart

De eerste paar uur werken van 2018 zitten er alweer op. Het was lekker druk met allerlei soorten vragen en dat had ik totaal niet verwacht. Daardoor ging de tijd voorbij als een Thalys… Zoeffff .. Het vrije feestdagen gevoel vloog direct mee met die sneltrein. Jammol hoor! Als iedereen je wel de beste wensen of een gelukkig nieuwjaar wenst is dat toch wel heel leuk. Weer eens wat anders dan het standaard ‘Goedemorgen!’.

Doordat ik nog niet te ver en lang achter elkaar mag lopen heeft Jaap mij gebracht en ook weer opgehaald. Top service omdat hij nu nog even vrij is. Ik was dus ook weer lekker op tijd thuis en kon na een heerlijke wrap lunch neerploffen onder mijn dekentje op de bank. Ik had het molboekje tevoorschijn gehaald, want ik moet me nodig inlezen. Het 18e seizoen staat alweer over 4 dagen voor de deur en ik kan niet wachten!

Ook de app is geïnstalleerd op mijn telefoontje om helemaal op de hoogte te zijn & blíjven. Ik hoop dat ik het deze ronde wel goed heb. Ik heb dus nu al een beetje een paar hersenkronkels in mijn hoofd. De spellokatie is nog onbekend, zo raar want ik dacht écht dat ik het al wist! Ik ben de datums die licht gedrukt staan op de achtergrond van de pagina’s in het molboekje nu aan het uitspitten. Geen idee wat ik daar kan vinden, maar als ik niets zoek dan vind ik sowieso niets. Go go goooo!
Nog meer molloten onder jullie??

Liefs,
S.

Klein 2018 beginnetje

Lieve lezers,

Ik heb eigenlijk niet heel veel inspiratie, maar dat komt vast omdat ik niet zo veel geslapen heb afgelopen nacht. Herkenbaar?!

Het was gisteravond echt een regelrechte ramp (beetje overdreven hoor). Ik werd halverwege de avond ziek. Rillerig+warm tegelijk en last van kramp, dus ik bleef lekker op de bank terwijl er buiten allemaal bommen tot ontploffing kwamen. Jaap & Gertjan waren samen op pad om onze wijk op stelten te zetten. Echt een mannending dus daar was ik helemaal niet bij nodig.

Zoals ik al eerder schreef was ik wel van plan om mezelf te laten zien met nieuwjaar wensen net na 00.00uur. Toen heb ik dus snel mijn jas aan gedaan en de stap naar buiten gewaagd. De mooiste sierpotten werden aangestoken zodra ik over de drempel naar buiten stapte, dus ik heb genoten. Uiteindelijk ben ik 2.5 uur buiten geweest hahaha! Ik had wel oog- en oorbescherming, maar daardoor had ik het ook naar mijn zin!

Wij wensen jullie…

Ik heb ook wat leuke slomo filmpjes gemaakt van siervuurwerk, maar die deel ik een andere keer met jullie. Wees maar niet bang, ik bombardeer jullie niet gelijk met vanalles ;-).

Ik ga nu gauw mijn bed zoeken, want morgen staat het werkende leven weer voor de deur. Op naar een top jaar die met een vliegende supergezellige start begonnen is.

De prioriteit van 2018 is: qualitytime ♡.

Liefs,
S.