Challenge Accepted.

Afgelopen weekend hebben we de caravan voorzien van een laatste Before-Winter check. We hebben het best koud gehad, maar dat had wel wat. Lekker primitief met de beiden kachels aan. Ik maakte alleen twee nachten de vergissing om in de vrieskist te gaan liggen. Dat moet je dus niet doen.

Oke ik zal het even uitleggen. Ik lag niet zo lekker op de bank maar daar waren de kachels aan het branden. Ik ben toch eigenwijs naar de slaapkamer vertrokken maar dat werd niet echt best ontvangen toen mijn lichaam halverwege de nacht wakker werd. Ik had de deur open moeten laten staan naar de woonkamer zodat de warme lucht ook naar de vrieskist zou gaan, maar dan had ik niet kunnen slapen door het licht. Dilemma’s, dilemma’s. Niet te geloven waar je je in een weekendje over moet buigen, hihihi!

Zaterdag zijn we nieuwe brandstof gaan halen voor de kachel en daarna op pad om nog wat groene stippen om te toveren in smileys. We kwamen langs bijzondere plekken en hebben gave caches gevonden. Het is niet te geloven maar ook voor ons komt de 1000 in zicht. Nog maar 24 stippen of vraagtekens omtoveren in een leueke smiley en dan hebben wij onze eerste grote mijlpaal bereikt.

Uhm tsja…..

Challenge Accepted.

Denken jullie dat het lukt voor 2017 eindigt?
Als er cachers meelezen die tips hebben, dan horen wij dat graag. Ik ben een beetje kritisch want ik wil of een super gave originele cache als nummer 1000 óf een gave geo-art. Is dat veeleisend of gewoon leuk? Please help :).

Ondertussen vul ik op deze maandagmorgen ene paar puzzels in in de hoop dat de checker op groen springt. Straks word ik verwacht op mijn werk en verder gaan we vanavond heerlijk genieten van spruitjes stamppot. Zo jullie zijn weer helemaal bij.

Iemand nog nieuws :)?

Liefs,
S.

Tjek-up deel 1

Doordat mijn uitslagen in augustus niet zo goed waren bij de arts, moesten we na drie maanden weer terug komen. Niet echt leuk maar noodzakelijk kwaad. Gelukkig zijn de ritjes niet vervelend en de artsen alleraardigst. Niets om bang voor te zijn maar ik was wel een beetje huiverig voor het gezichtsveldonderzoek (Goldman). Meer omdat ik hoopte dat ik het ‘beter’ zou doen of dat ze toch misschien iets zouden zien waardoor de druk eventueel verhoogd kon zijn. De mevrouw die dat onderzoek doet tekent mijn gezichtsveld en hij was bijna identiek aan de tekening van de keer ervoor. Best apart! 
Daarna was het oordeel van de arts aan de beurt. Uiteindelijk kwam het neer op meer druppels en over drie weken (!) alweer terugkomen voor controle. De oogdrukken waren namelijk 38 voor rechts terwijl daar een drain in zit, en 24 voor links. Dat is bij een goedziend persoon geloof ik rond de 12 ofzo dus best een verschil. Nu heb ik dat altijd wel maar dit was een reden voor actie. Met een berg druppels keerden we huiswaarts. Nu ga ik aan de slag met het zo secuur mogelijk druppelen. Dit moet beter want ik heb geen zin in een operatie, al zou ik me zo overgeven als het moet hoor!

Was dus toch wel even schrikken. Ik heb maar gauw een mok thee erbij gepakt om het allemaal te laten bezinken. 

Dit verhaal wordt dus vervolgd….

Liefs,
S