Tjek-up deel 1

Doordat mijn uitslagen in augustus niet zo goed waren bij de arts, moesten we na drie maanden weer terug komen. Niet echt leuk maar noodzakelijk kwaad. Gelukkig zijn de ritjes niet vervelend en de artsen alleraardigst. Niets om bang voor te zijn maar ik was wel een beetje huiverig voor het gezichtsveldonderzoek (Goldman). Meer omdat ik hoopte dat ik het ‘beter’ zou doen of dat ze toch misschien iets zouden zien waardoor de druk eventueel verhoogd kon zijn. De mevrouw die dat onderzoek doet tekent mijn gezichtsveld en hij was bijna identiek aan de tekening van de keer ervoor. Best apart! 
Daarna was het oordeel van de arts aan de beurt. Uiteindelijk kwam het neer op meer druppels en over drie weken (!) alweer terugkomen voor controle. De oogdrukken waren namelijk 38 voor rechts terwijl daar een drain in zit, en 24 voor links. Dat is bij een goedziend persoon geloof ik rond de 12 ofzo dus best een verschil. Nu heb ik dat altijd wel maar dit was een reden voor actie. Met een berg druppels keerden we huiswaarts. Nu ga ik aan de slag met het zo secuur mogelijk druppelen. Dit moet beter want ik heb geen zin in een operatie, al zou ik me zo overgeven als het moet hoor!

Was dus toch wel even schrikken. Ik heb maar gauw een mok thee erbij gepakt om het allemaal te laten bezinken. 

Dit verhaal wordt dus vervolgd….

Liefs,
S