Het waren drie weken die vooral in het teken stonden van druppels en pillen. Zoals jullie in de Tjek-up deel 1 blog hebben kunnen lezen moest er aardig wat gebeuren om een eventuele operatie uit te stellen of om hem helemaal te voorkomen.
Vandaag was het zover. We hebben nog even een klein obstakeltje moeten overwinnen, namelijk de hoeveelheid sneeuw die afgelopen weekend gevallen was (waardoor wij een super feest gemist hebben 😐). Gelukkig was het op de snelweg allemaal weer goed te doen, alleen op de binnenwegen lag nog wat prut en sneeuw. De terugweg was een groter probleem, daar hebben we met zijn alle ruim twee uur over gedaan door file en nieuwe sneeuwval. Gelukkig niet erg glad hoor dus we zijn heelhuids thuis gekomen.
Om 11.15u kwamen wij aan bij de polikliniek van het VUmc. Als eerste tref je dan een draaideur, waar je je gewillig in mee laat draaien. Geen rondje van de zaak deze keer hoor! Op het moment dat je uit de draaideur stapt blowt een blower je warme lucht vol in je gezicht. Heel prettig, ahum. Ik weet de route ondertussen wel blindelings, dus ik loop meteen naar de liften en druk op knopje twee. De stem in de lift zegt nog even dat deze lift naar boven gaat, beetje overbodige info, maar ik laat het gewoon gaan.
De afspraak was om 12 uur, precies in de arts zijn pauze. Na het aanmelden hadden we chocolademelk en koffie getapt en kon het wachten beginnen. Deze keer hoefde ik niet mijn mond te verbranden dus ik nam alle tijd. Ik ken deze arts al heel wat jaar dus ik weet dat hij voor iedere patiënt de tijd neemt. Hoe lang dat ook is. Daarom loopt zijn spreekuur altijd uit. Maakt niets uit want je wordt zelf ook onwijs serieus bekeken.
Er speelde dus nog een beetje een operatie deuntje in mijn hoofd maar ik heb me in de afgelopen weken heel goed aan het druppel schema gehouden. Als het nu niet goed is, dan weet ik het ook niet meer. Dan maar een operatie. Met die operatie zou er een tweede drain in mijn rechteroog geplaatst gaan worden.
38 toen versus 14 nu
Dat is nog eens een lekkere score! Ik hoef geen operatie meer want dat kerstballetje spatte gelukkig gelijk uiteen. De arts was ook zo blij dat hij het zelfs een mooi kerst cadeautje vond. Anders ik wel, dacht ik natuurlijk na al die druppel rondes. Nu moet ik gewoon zo door blijven gaan en dan over drie maanden weer terug komen.
Ik probeer mijn ogen tussendoor meer rust te gunnen en dat werkt misschien ook wel positief uit. Het kan in ieder geval geen kwaad. Oh en de oogdruk van mijn linker oog was ook een stuk gedaald dus dat was ook fijn, maar mijn gedachten waren meer bezig met rechts.
Nu maar eens genieten van dit fijne nieuws, en natuurlijk goed door druppelen! :-)
Liefs,
S.
Unexpected View 